vreemd gevoel van binnen

Hallo lieve druk reagerende mensen :D Ik ben erg blij dat mijn verhalen gewaardeerd worden want dit moedigt mij aan om nieuwe gebeurtenissen voor jullie allen te blijven beschrijven. Op dit moment zit ik in de green room mijn verhaaltje te doen met op de achtergrond Michael Jacksons ‘You are not alone’, klinkend uit Linda haar multifunctionele boxjes, terwijl de andere kamers last hebben van lekkage door de zware, winterse Braziliaanse buien. (door ons gezien als warme tropische regendruppels die in ons kikkerlandje bekend staan als ‘miezer’, peanuts voor ons dus) We hebben nog geen 5 minuten geleden afscheid genomen van onze ‘afgelopen-twee-weken-mede-reizigers’. Bij deze wil ik jullie heel erg bedanken voor de, ik mag wel zeggen, zéér geslaagde tijd. Ik moet zeggen dat het mij best zwaar viel om jullie gedag te zeggen en weg te zien rijden. Het idee dat de leuke groep van de afgelopen weken niet meer compleet is, bezorgde mij een aardige brok in de keel. Ik ben echt van jullie gaan houden en zal jullie zeker missen! We staan er nu echt met zijn drietjes voor. Wel heb ik er alle vertrouwen in dat het ons gaat lukken. We zijn alle drie nou eenmaal enorme bikkels van nature :p Van de week hebben kennis gemaakt met een, voor mij oude bekende uit Diergaarde Blijdorp; een enorme Braziliaanse kakkerlak.. IEUWWWW!! Wij met trappelende voetjes van kamer naar kamer totdat held Ruud het wel even zou oplossen. Na een ‘Goh hij is inderdaad echt groot’, stopte hij hem in de prullenbak en heeft hij hem met zakje en al uit ons weekend verblijf laten verdwijnen. De desbetreffende badkamer waar meneer kakkerlak zich bevond, is tot 2 dagen geleden niet meer in gebruik geweest.
Na een onrustige kriebelnacht toch maar weer een douche gepakt en een stevig ontbijtje gepakt. Het ontbijt, lunch en avond eten zijn hier goed verzorgd. Er is altijd warm en koud eten en er zijn elke dag weer verse broodjes en fruit. Wel zijn we af en toe in verdachte situaties belandt. Zo zien we af en toe de worstjes die we ’s ochtends hebben gegeten ’s middags in een taart zitten en drijven ze ’s avonds in de soep. Goed voor de antistoffen zullen we maar zeggen ;)
Pater Gabriël is een grote hulp voor ons. Zo is hij een goeie tolk en heeft hij veel dingen voor ons geregeld. We hebben een rondrit gemaakt door Garanhuns. Hier zijn we veel indrukwekkende dingen tegen gekomen. Zo hebben we gekeken bij projecten van Vámos 2007 en 2009. Dit is een groep Nederlanders die hier een aantal weken zijn geweest om vrijwillig de Braziliaanse mensen te helpen. De eerste stop was bij een moestuin. Deze is helemaal door hen aangelegd en de Nederlandse hand is dan ook aardig terug te vinden in de met wortels en slakroppen gevulde tuin. Leuk detail, naast de groententuin zit ook een soort kinderopvang. De kinderen die hier zaten noemden verschillende Nederlandse namen en vroegen ons om deze mensen de groeten te doen. Zij denken dat Nederland ongeveer zo groot is als het pittoreske Klaaswaal. Na de groententuin gingen we verder op pad en belandden we bij de krottenwijk van Garanhuns. Dit is één lange straat met hele kleine ‘huisjes’ waar hele gezinnen in wonen. Ik voelde gelijk een enorme drang om deze mensen ter plekke te gaan helpen maar wat bleek, de Vámos groep heeft ook hier zijn letterlijke steentje al bijgedragen. Het bleek dus dat er eerst alleen maar muren stonden, dus zonder dak, raam en deur, en dat de huisjes hier al enorm opgeknapt waren. Heel bijzonder om te zien dat de mensen die hier wonen ontzettend blije mensen zijn. Ze lachten vriendelijk naar ons en we mochten in hun huisjes kijken waar we een rondleiding kregen van de ene vierkante meter naar de andere. Na een kennismaking met de armste kant van Brazilië vervolgde onze tocht zich naar de Fazenda, die ineens een stuk beter bedeeld leek te zijn. Één van de meiden, Paloma, was jarig. Ze bereikte de mooie leeftijd van 16 jaar. Heel bijzonder dat we dit met de hoogzwangere!!!! :o Paloma konden vieren. We hadden een rozenkrans en chocolaatjes voor haar gekocht en zongen het welbekende ‘parabems pra voce’. (bij het oranje volk beter bekend als ‘happy birthday to you’) De andere dames hadden een taart voor haar gebakken en zongen luidkeels mee waarna Paloma in tranen uitbarstte. Ik denk dat de meiden hier stuk voor stuk een achtergrond hebben waar wij geen idee van hebben. Het zullen dan ook 2 pittige maandjes worden voor ons. Wel merk je dat ze het enorm op prijs stellen dat wij hier zijn. Zo hebben we meteen de Braziliaanse salsa leren dansen. Ik moet zeggen.. het ritme zit erin maar die trilbillen.. niet normaal! Ik denk dat ik met mijn Hollandse achterwerk de Braziliaanse billen nooit zal kunnen evenaren. Het is echt waar wat ze zeggen!! ;) De meiden hebben ons wel belooft om ons af en toe een bijspijkercursus te geven, dus de Fazenda avonden beloven wat! Ook hebben we even gekeken bij het project van de meiden van vorig jaar. Nou meiden; ik heb mijn allereerste Braziliaans/Nederlandse kaars gemaakt! :D Leuk om te zien dat er nog gebruik gemaakt wordt van de kaarsenmakerij. De vrouwen/meiden van de Fazenda hebben ons laten zien dat ze erg goed zijn in het versieren van de kaarsen, die met verschillende kleuren bloemen en creatieve versies van de here Jezus beschilderd zijn. Ik denk dan ook dat dit wel in het voordeel zal zijn van de verkoop ervan. Truud (aka Ruud) heeft in elk geval een hele doos bemachtigd, dus dames en heren, er is een verkooppunt in Nederland te vinden!!
Vrijdag en zaterdag waren voor ons drukke dagen. Vrijdag zijn we langs een opvanghuis voor kinders van verschillende leeftijden geweest. Hier hebben we een aardig staaltje capoeira mogen bekijken. De kinderen kregen toevallig net een les hierin. Dit is een wekelijks terugkerende les voor de kinderen, allemaal gegeven door een man op vrijwillige basis. Je merkt wel dat een groot deel van Brazilië hier op bouwt. Gelukkig zijn er veel mensen die zich hiervoor inzetten. De zaterdag begon bij de Fazenda, waar we met Pater Gabriël een dame hebben aangesteld die van begin tot eind en jawel, van a tot z, bij ons project aanwezig zal zijn en die wij op zullen leiden tot een volwaardig vissenkweekster. Zij zal daarnaast weer een ander aanstellen die ook voldoende kennis zal werven over ons project zodat wij er zeker van zijn dat dit, ook na ons afscheid, goed volbracht en voortgezet zal worden. (goh wat een hoop HBO woorden in één zin gepropt he ;) ) Na overleg met deze fazenda dame, Fernanda genaamd, zijn we het dorp ingegaan om onze eerste project aankopen te halen. Om de vijver optimaal te kunnen gebruiken moeten eerst de eilandjes die in de vijver zitten leeggehaald worden. Dus de houweel, zagen, kniptangen, onkruidverwijderaars en werkhandschoenen zijn al aangeschaft. Nu kunnen we maandag eindelijk echt aan de slag. Pater Gabriël is van maandag t/m donderdag in Natal voor een viering dus we staan er echt alleen voor. Hij heeft wel geregeld dat Pater Urbanus, een man die al verschillende projecten heeft geleidt en er, volgens velen, ‘verstand’ van heeft, donderdag met hem mee terug reist naar Garanhuns. Deze man zou ons wel eens heel erg goed van pas kunnen gaan komen en we hopen dan ook dat hij een frisse kijk op onze ideeën wil geven. Voor nu; plannen zat en eindelijk een begin. Ik ben erg blij dat Harry mij op het laatste moment zijn woordenboek heeft geschonken (je krijgt hem terug hoor, belooft!) want die zal ons erg goed van pas komen zonder tolk Harry of Gabriël in de buurt.

Op de Fazenda zal het niet makkelijk zijn om mijn reisverhalen bij te werken dus ik zou zeggen; tot volgende week!!

Veel liefs voor nu!

ps. dankje paps, mams en Harry voor de foto ruimte! Ik ga vanavond proberen om er het een en ander op te zetten.
ps.ps. lieve ‘afgelopen-twee-weken-mede-reizigers’, ik ga jullie echt ontzettend missen en bedankt voor de leuke tijd die we al met jullie hebben mogen delen! Ik verheug me nu al op de reünie :D
ps.ps.ps. Nog even een bedankje voor Harry in het bijzonder. Heel erg bedankt voor alles wat je voor ons hebt gedaan! Ik heb nog maar weinig mensen in mijn leven leren kennen die zó begaan zijn met andere mensen. Harry, je bent een bijzonder mens en je mag trots zijn op wie je bent!